Als kind speelde ik vaak met Lego, samen met mijn bevriende buurjongen. Hij was iets ouder en veel handiger met de blokjes, vooral met de technische variant.
Carnaval werd in onze buurt ook gevierd, en dat betekende vooral verkleedpartijen. In de oude schouwburg reikte de carnavalsvereniging zelfs prijzen uit voor de best verklede deelnemers.
Wij wonnen ook een keer. Ons Lego-spel vertaalde zich in een compleet mechanische carnavalswagen, met een op en neer bewegende carnavalskop. (De credits gaan naar mijn buurjongen.)
Papier-maché
In Zwaag maken fanatieke clubjes al sinds mensenheugenis echte carnavalswagens. Ik heb zelf meer met technisch Lego dan met papier-maché, maar goed.
Als kind waren we nog niet bekend met de manier waarop volwassenen in Nederland carnaval vieren. Al verraden namen als ‘De Lamstralen’ natuurlijk wel iets.
Voor het gros lijkt carnaval een excuus om alle remmen los te gooien – ineens maakt het geen moer meer uit hoe je je gedraagt. Van de ene op de andere dag mag de halve bevolking zich volledig laten gaan. Overal bende, een soort oud en nieuw, maar dan in polonaise.
Even lekker los
Carnaval kwam dit weekend dan ook precies op het juiste moment. Wereldleiders die elkaar nog net even in de haren vliegen met mogelijke oorlogsdreiging?
Dan kun je maar beter je verstand op nul zetten en even helemaal losgaan.
In plaats van zuipen, zou losgaan natuurlijk ook kunnen betekenen dat je je creativiteit volledig inzet en een nacht doorhaalt om in de ochtend een originele carnavalswagen klaar te hebben staan.
De kater
Voor de rest ging het volksfeest dit weekend volledig aan mij voorbij. Pas toen ik 's avonds laat met de trein naar huis moest, drong het tot me door. Op het perron in Amsterdam arriveerden de late carnavalsgangers. Dan wordt er ineens weer gerookt op het perron. Dan worden lege mixdrankblikjes overal neergekwakt. Dan kan je lukraak de boel onderkotsen.
Even niet nadenken over wie die zooi dan moet opruimen. Eerst even lekker los.
Afijn. Maandag fietste ik in het zonnetje over de Dorpsstraat, toen ik nog net op tijd een hek kon ontwijken. Er zat een verkeersbord aan vast. Die stond nog half op de weg. Daar denken dronken carnavalsgangers natuurlijk niet bij na.
Wat geërgerd stapte ik af en schoof het hek de stoep op. Thuis haalde ik maar even de Lego van zolder.
