Bij het woord summertime zie ik zomerse taferelen voor me. Zoals aangename clichés uit een oude videoclip van Will Smith. Dan krijg ik zin om in het gras te luieren en met vrienden en familie zwoele zomeravonden uit te rekken tot het laatste straaltje zonlicht.
De betekenis van het woord zomertijd komt pas als ik me ‘s ochtends een hoedje schrik als na drie keer kijken blijkt dat de klok aan de muur een geheel andere tijd weergeeft dan de klok op mijn iPhone. En ik voor de zekerheid Google naar wanneer de zomertijd 2024.
Dat was in maart. Sindsdien had ik goeie hoop maar inmiddels heb ik mijn regenpak maar weer uit de ‘herfstkist’ gepakt om te voorkomen dat ik niet al te scheldend en tierend 's nachts naar huis fiets.
Mocht je ook genoeg hebben van al die regenbuien terwijl je fantaseert over gezellige zomeravonden, is dit een kans om een leuk experiment te doen. Het gaat over patroonvorming.
Experiment 1
Je zet een bak met zand in de tuin en wacht tot het gaat regenen. Duurt waarschijnlijk niet lang. Wat gebeurt er met de bak met zand in de regen?
Door de volstrekte willekeur van hoe de druppels vallen, ontstaat er een geordend systeem in de bak met zand. Er ontstaan bergen, dalen, plasjes en riviertjes. Daar is geen planning aan vooraf gegaan of enige sturing. Waar het eerst een stroompje gaat lopen, ontstaat later vaak een rivier. Waardoor de bergen, bergen kunnen zijn omdat het water naar de rivier kan stromen.
Pas daarna kan je er iets zinnigs over zeggen, je kan het in kaart brengen of er een foto van maken. Het landschap beschrijven: daar is een berg en daar een rivier. Er ontstaat gewoon vanzelf een patroon.
Dit is allemaal theorie hoor. In de praktijk staat er met hevige regenbuien vaak een flinke laag water in je moestuinbak waaronder een stoot modder begint te ontstaan en je vers opgekomen plantjes met hun jonge wortels los raken en verdrietig naar boven drijven. Daarom stel ik voor het experiment voor te zetten in Zuid-Frankrijk en dan met een enkel plensje regen.
Experiment 2
Voor het tweede experiment rijd je naar Zuid-Frankrijk zonder iets te boeken en besluit spontaan een landweggetje in te slaan. Je ontdekt een fantastisch bed-&-breakfastje.
Thuis vertel je enthousiast over je vondst. Aan je vrienden geef je gedetailleerde aanwijzingen: "Neem de snelweg, sla af bij paal A314, rijd 800 meter het bos in, en je bent er." Achteraf is het makkelijk de route te beschrijven, maar vooraf had je geen idee waar je zou uitkomen. Zo transformeerde willekeur in een geordend vakantieplan.
