Sokkel

Uitwisselingsproject

Toen ik op de middelbare school zat, gingen we met de klas, met de bus, naar Praag. Uitwisselingsproject. Slapen bij wildvreemden, rum drinken op straat, louche kroegen in, vage discotheken tot diep in de nacht en eten in ondergrondse restaurants waar ze toeristen oplichtten door geld voor het bestek te vragen. De politie hield ons aan in het park omdat ze dachten dat we wiet aan het roken waren. Daar stond waarschijnlijk levenslang op. Gelukkig was het gewoon driekwart zware shag. 

Pfiew. 

Cassettebandje

Tijdens de busrit terug van pakweg 16 uur heb ik het dubbel album van de Smashing Pumpkins minstens 5 keer beluisterd op mijn Sony discman. En via de speakers luisterden we voornamelijk naar andere opbeurende muziek, zoals Portishead, van een repeated cassettebandje. 

Van Praag naar Disneyland

Deze week las ik dat het Werenfridus in Hoorn niet met één klas op pad ging maar met DERTIENHONDERDVIJFENTWINTIG leerlingen. En niet met één bus, nee met TWINTIG bussen, TWINTIG. En waar gingen ze naar toe? Naar Disneyland. En ik maar denken dat mijn dochter van 11 daar alweer bijna te oud voor is. 

Niks geen gratis uitwisselingsprogramma. Nee, keiharde knaken werden er neergelegd. Was wel even spannend om langs de boerenprotesten te moeten gaan met twintig bussen. Dat vinden we tegenwoordig spannend, boeren op trekkers. Die staan er om bekend in het wilde weg scholieren aan te vallen. 

Schutterszaal

Nu snap ik ook wel dat er uitgeweken wordt naar Disneyland. Tja, waar moet je anders heen met een stelletje intellectuele atheneumers en Latijn sprekende gymnasten? In het Westfries Museum valt in ieder geval niet veel meer op te steken. Ja, een jointje, misschien, als je 's nachts stiekem naar binnen glipt, om vervolgens stoned door de ramen naar buiten te gluren naar het beeld van J.P. Coen. 

In de schutterszaal heb ik nog met veertig anderen een diner mogen nuttigen tussen de imposante schilderijen. We kregen een VIP rondleiding inclusief champagne en luxe snacks. Ik kan me niet herinneren dat we discussieerden over een omstreden VOC. 

Rijzend toilet

Nu laten sommige politici in Hoorn zich inspireren door de glazen pyramide van het Louvre in Parijs: 'Misschien is het een idee om het omstreden standbeeld net als het vroegere ‘rijzende’ toilet op de rode steen ook in de grond te laten zakken met een glasplaat eroverheen.’ Zodat tegenstanders er eindelijk volledig overheen kunnen zeiken.

 Ik denk dat het Werenfridus helemaal niet naar Disneyland is gegaan maar dat het een dekmantel was. Ze zijn gewoon met duizend leerlingen voor het Louvre in de rij gaan staan, valt daar toch niet op. Bij het glas op het plein van Napoleon. Ook zo'n lieverdje.


Ga naar krant -->

Column 'Sokkel' geschreven door Timber Povee, gepubliceerd in het Hoorns Nieuwsblad op 8 februari 2024, met persoonlijke herinneringen en culturele observaties.

Over de schrijver
Timber Povee is een creatieve duizendpoot. Zijn passie voor schrijven en muziek ontstond al op jonge leeftijd, met verhalen vanaf zijn tiende en een gitaarvaardigheid ontwikkeld vanaf zijn twaalfde. Deze vroege creatieve uitingen hebben hem geleid naar muzikale projecten zoals Vanonder en Olieplatform, die variëren van Nederlandstalige blues en rock tot akoestische Gipsy Jazz. Na een periode als docent, heeft Timber zijn liefde voor muziek onderwezen door een eigen gitaarschool in Hoorn op te richten. Ondernemerschap heeft hem de waarde van marketing laten zien, wat hem ertoe heeft gebracht om andere ondernemers te helpen met hun online communicatie en webhostingdiensten. Als auteur heeft Timber zijn creativiteit toegepast in het schrijven van 'Knippen in het Engels', een woordenboek voor kappers, gebaseerd op een idee van zijn kapster. Kijk Maar Even" is de titel van zijn recentste boek en het gaat over het schrijfproces. Zijn talent voor het vertellen van verhalen komt ook naar voren in zijn blog, waar hij sinds 2018 korte verhalen, anekdotes en filosofisch getinte observaties deelt. Deze schrijft hij voornamelijk in de trein, terwijl hij door het land reist als ZZP'er. Sinds 2023 heeft Timber zijn schrijftalent ingezet als columnist voor het Hoorns Nieuwsblad, waar hij een humoristische en soms brutale kijk op de wereld deelt. Als bestuurslid van Stichting Kunst in de Kas sinds 2017, blijft hij bijdragen aan het creatieve landschap door een platform te bieden voor regionale kunstenaars. Kortom, Timber Povee is een creatieve kracht met een divers scala aan talenten en een passie om anderen te helpen in hun eigen creatieve en ondernemende reizen.