In de bioscoop
In De Kleine Zeemeermin betovert Ariël de prins met haar gezang op het strand, waarna de zeeheks haar stem steelt en later hetzelfde doet. In de nieuwe versie van De Kleine Zeemeermin wordt het woord 'sirene' expliciet genoemd in de dialoog, als verwijzing naar de Griekse mythologie. Mijn dochter en haar vriendin naast me in de bioscoop zijn natuurlijk niet bezig met verwijzingen naar de oude Grieken, maar ze zingen lekker mee: "Diep in de zee, diep in de zee!"
De oorverdovende sirene
Maar papa valt het wel degelijk op want die wordt eens per maand om 12:00 abrupt en ongevraagd herinnerd aan deze mythologie, wanneer zijn telefoon plotseling een afschuwelijk geluid maakt, vlak voordat de oorverdovende sirene begint, pal naast zijn werkruimte. Dan hoor ik toch liever de Kleine Zeemeermin of desnoods de zeeheks.
Crisissen
Het is duidelijk dat mijn generatie, de generatie van mijn ouders en de generatie van mijn kinderen in roerige tijden leven. Een tijd van crisissen: de bankencrisis, de woningmarktcrisis, de stikstofcrisis, de energiecrisis, de toeslagcrisis, oorlog in Europa en natuurlijk corona! We zijn verdeeld geraakt, failliet geraakt, van de straat gehaald, op straat gezet, gemuilkorfd, bedrogen en voorgelogen. Families zijn uit elkaar gereten, ziekenhuizen overspoeld, en niet te vergeten de torenhoge inflatie.
Oh ja, het milieu
In al deze crisissen hebben we heftige journaals gezien, florerende supermarkten, verhitte tv-discussies, persconferenties, politieke schandalen en sociale media vol met complotdenkers en nepnieuws. We zijn bang gemaakt door een seksistische Amerikaanse president, opgevolgd door een veel te oude man, en ondertussen hebben we een dictator in Europa die met bommen loopt te gooien. We leven in een wereld waarin zelfs de jongste mensen geen grip kunnen krijgen op de nieuwste ontwikkelingen in technologie. Oh ja, en het milieu lijkt er achteraan te bungelen als het vijfde wiel aan de wagen.
Maar te midden van dit alles is het geen enkele keer nodig geweest om de sirene aan te zetten!
Piep en knor
Gelukkig niet natuurlijk maar iets zegt me dat als de aanleiding dermate ernstig is om de sirene op een andere dag dan maandag te luiden het mosterd na de maaltijd is. Dan hoor je nog even een korte huil, piep en knor. Waarna de sirenepaal als een verslagen zeeheks de zojuist geslagen krater in stort. En dan … niets. Rust en stilte. En misschien … misschien dan hoor je als je goed luistert het gezang, zachtjes en betoverend, de sirene van een jonge zeemeermin die zich dan eindelijk onder de mensen durft te begeven.
Geen zin in lezen? Laat je hieronder voorlezen!
Lees de krant digitaal >>
